نوشته های محمد روفرش باف

به نام خدا بحثی که در پست پیش داشتم، من را برد به سال ۹۸ و جلسه‌ای که دکتر حامدی‌فر برای ما دانشجویان گذاشت. بخشی از صحبت‌هایشان را اینجا می‌گذارم. برای دیدن بخش‌های دیگر صحبت‌های آن روز، می‌توانید به پست چهار سال پیشم مراجعه کنید. فعلاً این تکه را با هم ببینیم: توی فامیل و بین آشنایان احتمالاً دارید کسی رو که هیچ‎ دانشگاه خوبی در ایران قبول نشده‎ و پذیرش از فلان دانشگاه فلان‎…

به نام خدا بخشی از باورها هستند که تنها در آخرت ما نمود پیدا نمی‌کنند، بلکه دنیایمان را هم به لجن می‌کشند.  یکی از این باورها، این است که «برای من در دنیا نباید هیچ مشکلی پیش بیاید. همه چیز باید خوب باشد. هرچیز به جا؛ به موقع؛ به اندازه. وضع مالی من باید عالی باشد. از نظر سلامتی هم باید همواره سالم باشم؛ از کودکی تا پیری. اتفاق ناگواری هم نباید برایم بیفتد. تصادف…

به نام خدا یکی دو بار در مورد اشتباهاتی که در زندگی داشتم در وبلاگ صحبت کردم. با خود گفتم به اشتراک گذاشتنشان شاید به یکی دو نفر کمک کند تا از اشتباه من پرهیز کنند. دقیقاً یادم نیست در کجای وبلاگ از آن اشتباهات گفته‌ام. بعید است آن پست‌ها از چشم مخاطبین دائم وبلاگ بنده پنهان مانده باشند، اما اگر بخواهم آن مطالب را در قالب چند کلمه خلاصه کنم، چنین می‌نویسم: انتشار افکار…