نوشته های محمد روفرش باف

به نام پروردگار ساعاتی پیش برای اولین بار در دانشکده‌ی پزشکی تدریس کردم. و بسیار هم اتفاقی این قضیه رخ داد. رفته بودم به دانشکده سر بزنم تا با محتوای برنامه‌ کمیته پژوهش آشناتر شوم و خودم را برای منتورینگ یکی از تیم‌ها که قرار است مقاله بنویسند آماده کنم، اما در خلال کلاس متوجه شدم بخش مرتبط با «مقدمه‌» پروپوزال تدریس نشده. به مسئولان برگزاری کارگاه گفتم من آن بخش را می‌توانم ارائه دهم،…

به نام پروردگار از شگفتی‌های دنیای مدرن این است که تصاویر ضبط شده‌ی وقایع در نقاط مختلف دنیا من جمله ایران را می‌توانم ببینم، ولی ممکن است نتوانم کلیت ماجرا را درک کنم که دارد چه اتفاقی می‌افتد. عجیب نیست؟  خیلی جالب است: دو جبهه در مقابل هم قرار دارند که هر یک خود را حق و دیگری را باطل می‌بینند و اینطور هم نیست که شکی به درستی تفکرات و نگاه خود داشته باشند. …

به نام او همه‌چیز خواهد گذشت و همه‌مان خاک خواهیم شد.  روزهایی که نگرانشان بودیم به اتمام خواهند رسید و روزهایی خواهند آمد که ما دیگر در این میهمانی‌ پر حادثه حضور نخواهیم داشت.  از نگاه ادیان ابراهیمی، به جهانی دیگر منتقل خواهیم شد و دار فانی را وداع گفته و به دار باقی سلام خواهیم کرد. از نگاه غیر معتقدین به دنیای دیگر، هیچ و پوچ خواهیم شد؛ تهی، دایره‌ای که رویش خط موربی…