نوشته های محمد روفرش باف

بسم تعالی به این فکر کردم که از عوامل مصیبت‌زدگی‌مان این است که بیش از حد می‌کوشیم از مصیبت فرار کنیم. در نتیجه‌ی این طرز تفکر، مدام از چاله در می‌آییم و به چاه می‌افتیم. طبیعی است که بخواهیم جنسِ مشکلاتمان را عوض کنیم، اما بعضی از ما با توهم بی‌مشکل شدن زندگی می‌کنیم و شرایطمان را تغییر می‌دهیم. از آدم الف، به آدم ب پناه می‌بریم. از شهر ج به شهر دال می‌رویم. از…

به نام خداوند بخشنده مهربان چند سالی است در اینجا می‌نویسم و دوستانی هم هستند که نوشته‌هایم را می‌خوانند. اکثر دوستان دنبال‌کننده‌ی اینجا، تا جایی که من مطلع هستم، دنبال‌کننده‌های ساکت هستند؛ کسانی که ترجیح می‌دهند بخوانند ولی نظر ندهند.  این بار من می‌خواهم به جای اینکه بنویسم و شما بخوانید، از شما سوال بپرسم. این چند روز، مسئله‌ای ذهنم را درگیر کرده: وقتی مثلاً یکی از دوستان یا یکی از آشنایان شما در مورد…

به نام خدا تفکر ناصوابی است که آدمی دست از تفکر، عقیده و حرف خود بکشد تا مورد قبول دیگران واقع شود. از نظر من، هزینه‌ی زندگی منافقانه_ هزینه‌ی زندگی‌ای با نقابی بر صورت_ نسبت به هزینه‌ی از رو بازی کردن و در نتیجه‌اش منزوی شدن توسط عده‌ای بیشتر است. در زندگی مبتنی بر صداقت، زندگی‌ای که حرف و عمل و ظاهر و باطن یک نفر یک جور است، هزینه‌ی طرد شدن توسط دیگران مطرح…