بیش از یک سال پیش پرسیده بودم که “اکنون چه کنم؟”
اکنون که این چنین کردم و آن چنان نشد چه کنم؟
به جز خداوند دلگرمیای در جهان وجود ندارد. دارد؟
دلم را به خودِ او گرم کنم. اکنونِ سالِ پیشم دیگر فقط یک خاطره است و نتیجهاش آن چنان که پنداشتم نیست. دوباره از نو، برای اکنونی که تازه از تنورِ زمان بیرون آمده باید تصمیم بگیرم و دوباره بپرسم که “اکنون چه کنم”.
۱۶ خرداد ۱۳۹۹
پ.ن. عکس از پل خواجو، اصفهان، فروردین ۱۳۹۹.
