نوشته های محمد روفرش باف

به نام او دیشب با یکی از دوستان مصری‌ام که علاقه‌ی زیادی به ایران دارد صحبت می‌کردم. گفت «از مزایای زندگی در اصفهان بگو». اولین چیزی که به ذهنم رسید زیبایی اصفهان بود. البته به او گفتم که خشک‌سالی سبب شده بیشتر اوقات زاینده‌رود در جریان نباشد و فکر می‌کنم این مسئله روی روحیه‌ی مردم اصفهان اثر می‌گذارد.  بعد به او از این گفتم که خیلی از آدم‌هایی که می‌بینم قدر نعماتی مثل زیبایی‌های شهرهایشان…

به نام او دو ماه و نیم بسیار سنگینی را پشت سر گذاشتم. حجم کاری که در این مدت زمان انجام دادم را غالباً در طول هشت نه ماه انجام می‌دهند، اما به هر حال فرصت اندک و خاص بود و غنیمت بردن از آن هم برایم عقلانی به نظر می‌رسید. شاید بگویم حتی به این فرصت به چشم یک وظیفه نگاه کردم. اینکه در این مدت چه شد را شاید زمانی دیگر بنویسم.  پیش…

به نام او چهارم شهریور بیست و هشت ساله شدم و ششم شهریور وبلاگ‌نویسی مستمر من پنج ساله شد. امشب هم مثل شب‌ها و روزهای دیگر در این چند ماه نشستم سر کارهایم، ولی دیدم کار پیش نمی‌رود. می‌خواستم بروم گوشه‌ای و در دفتر شخصی‌‌ام محتوای روانم را روی کاغذ بریزم تا ببینم چه شده که نمی‌شود پیش رفت؛ ببینم که چه شده که ذهنم یاری‌ام نمی‌کند. اما گفتم به جایش بیایم به همین‌جا، به…