نوشته های محمد روفرش باف

به نام او ره میخانه و مسجد کدام است  که هر دو بر من مسکین حرام است  نه در مسجد گذارندم که رند است نه در میخانه کین خمار خام است این ابیات عطار گویای حال و روز و تفکرات این روزهای من است.  دیروز حدود چهل و پنج دقیقه در پارک قدم زدم. آنقدر افکار مختلف به ذهنم می‌آمد که نمی‌گذاشت طبیعت را به درستی ببینم. چند بار تلاش کردم بر روی نفس کشیدنم متمرکز…

به نام او پیش از آنکه حرف‌های اصلی‌ام را بگویم، این نوشته را به نوشته‌ی قبل بدوزم: در شب‌نوشت قبل، جملاتی را از کتابی که دوستم خوانده بود نقل کردم با این مضمون که «خرد این نیست که بگویی فلان چیز خوب مطلق است و فلان چیز بد مطلق. خرد این است که بدانی هر گزینه‌ای که انتخاب کنی تبعات خوب و بدی با خودش به همراه دارد». یکی از مصادیق همین عبارات، نوشتن شب‌نوشت…

به نام او جدیداً مطالعاتم در باب تاریخ و سیاست و تفکراتم حول این مسائل من را به چند نتیجه رسانده است، منتها هربار که در وبلاگ وارد می‌شوم که در موردشان بنویسم می‌بینم که حوصله ندارم و بی‌‌خیالش می‌شوم. اگر روزی حالش را پیدا کردم در مورد آن مسائل خواهم نوشت. چیزی از جامعه‌شناسی نمی‌دانم. اما آنچه که تاکنون فهمیده‌ام من را به این نگاه رسانده که «سوق دادن جوامع به سمت و سوی…